Тӧр пайленыт

Яра жап улмо дене пайдаланен, Дуня изаж деке унала тарваныш. Шукертсек сулен налме канышыште улшо изаже вес ялыште ила.

Пел шагат коклаште автобус шонымо верыш намиенат шуктыш. Икте-весым куанен вашлийыч. Еҥгаже тыманмеш сийым погыш. Ӱстембалне свежа пряникым ужылден, Дуня йышт воштылале.

- Никита изай, изина годым ик пряникым тӧр пайлен кочмынам шарнет? - ыштале.

- Кузе ом шарне, кызытсе гай шарнем, - вашештыш изаже. - Тунам мый куд, а тый ныл ийым темыше ыльна. Модын коштшыла, мый йол йымалне вич ыраш оксам муым. «Вич ырлан шуко сатум пуат» манын, тыйым вийыт кевытыш поктен колтышым. Тый изи ыльыч гынат, «Шуко огыт пу» манын торешланышыч. Ожно, 1963-65 ийлаште, ик калта шырпе да южо моло сату ик ыраш гына ыльыч. Кевыт гыч ик пряникым кучен лектычат, «Шояк, иктым веле пуышт!» маньыч. Мый вожыльым гынат, саде ик пряникым тӧр пайлен кочна. Ой, могай тамле ыле! Кызытат тамжым шарнем.

Изаж ден шӱжарже, йоча годсым шарналтен, кенанен воштыльыч.

Кызыт ӱстембалне чыла уло, а тунам южо кугурак ешыште киндат ситен огыл, пряник шагал годым гына логалын.

А. ВАСИЕВА.