Кудывечыште юто, вольык улмо суртозан уҥган улмыжым ончыкта. Нуным ончымо, пукшымо-йӱктымӧ деч посна моло пашажат ятыр. Ожно кеҥежым яллаште савам кучен кайыше, имне дене шудым кондышо-влакым ужаш лиеш ыле гын, кызыт илыш вашталтмылан да вольыкым пытарен толмылан кӧра тыгайым от уж.
Теве Мишкан районысо Ардаш ялыште Кутлияровмыт шуко вольыкым ончат. Кажне ийын, родо-шочшышт, пошкудышт дене погынен, шудым погат. «Ялыште илымеке, вольык деч посна ям уке. Шудым погымо годым нойымымат огына шиж, кутырена, воштылына, мыскарам ыштена - жап писын эртен кая. Адакшым пасушто юарлен от тол гын, кеҥеж гаят ок чуч», - воштыл ойла Дина Андреевна.
Ялыште тыге погынен ыштыше-влакым ужатат, чон куана. Тидыже икте-весе дене ваш келшен, полшен, илышлан йывыртен илымым ончыкта.