Йомак - тиде юзо, ӧрыктарыше тӱня. Теве Пайберде ден Унавийын ешыштат тыге лийын. Нуно кумальыч, руашым лугышт да йӱдлан коҥгаш шындышт. А эрдене тушеч мурым кольыч:
- Ачием ден авием,
Вуеш гына ида нал!
Мый вет патыр,
Вием ятыр,
Нӧнчык патыр
Мый улам.
Юмо, йодмыштым колын, эргыжым колтен. Да тыглай рвезым огыл, а патырым, да эше порым да талым. Патыр чыла пашам ачаж-аваже, ялысе пошкудо-влак дене пырля ыштен! Вара ош тӱня мучко ошкыльо - ала эше иктаж-кӧлан полышыжо кӱлеш лиеш?! А вийже кум вуян дракон дене кучедалмаште кӱлеш лийын, тудо мланде йымалсе кугыжанышыште мотор ӱдыр-влакым петырен. Тушто патырын акажат, оръеҥжат, ача-аважат лийыныт.
Марий калык йомак негызеш шындыме сылне спектакль чонлан келшыше сем дене сӧрастаралтын, сай актер-влак, оҥай модыш, мотор декораций да костюм - чылажат йоча-влакын веле огыл, кугыеҥ-влакынат кумылыштым нӧлталын.