- Тышке, тышке тол! Мый шукертак ош ужгам чиенам, лумым чытен кертде вучем, а тудо кызытат возын огыл! Сонарзе-влак мыйым кучат манын лӱдам!
Пыл, мераҥын кычкырымыжым колешат, чодыра велыш чоҥешта.
- Тышке ит тол! Чакне, чакне, пыл ора! - кенета кычкыралеш мызе. - Мландым левед шындет - мом кочкам? Вийдыме йолем дене мланде марте лумым кузе удырем?
Пыл шеҥгеке чакна.
- Ончыко, ончыко! Ит чакне! - маска мӱгыралта. - Вынемым вашкерак петырен шынде: йӱштӧ мардеж ден еҥ шинча деч мыйым шылте!
Пыл, ӧрканен, адак чодыра велыш тарвана.
- Шо-ого, шо-ого! - урмыжаш тӱҥалыт пире-влак. - Лумым темет - ны каяш, ны кудалаш. А мемнам йолна пукша!
Пыл тыш-туш лиешат, чарна. А чодыра гыч йӱк-йӱан шокта.
- Мемнан деке тол, чодырам лум дене левед! - кычкырат иктышт.
- Лум ынже воч! - урмыжыт весышт. - Пыл, шеҥгек чакне!
Пыл я ончыко кая, я чакна. Лумым шавалта да чарна. Сандене ноябрь ола тӱсан улеш: я йӱр йӱреш, я лум лумеш, я йӱкшемда, я левыкта. Верын-верын ош лум кия, верын-верын шем мланде коеш. Телат, шыжат огыл!