Пелаш лияш - эн неле сомыл:
Тошкаш ик корным, кид кучен,
Пайлаш куаным да чон кочым,
Вучаш паша гыч тутло сий ден,
Пелаш лияш, чоҥаш ик ешым
Полшат тек уш, тазалык, шӱм.
Те колыштса лач икте-весым.
Тендан вачеш возеш ик лӱм.
Йӧртен чон тулым илышын сур тӱсшӧ,
Ок сите жап эре лияш пырля.
Шижмаш лийшаш, векат, эреак кӱшнӧ.
Шулен мо вийже шере омыла?
Кумда пасушто пуйто ок кой шурно,
Монденна тудым угычын ӱдаш.
Пӱртӱсын огыл, мыйын кумыл ӱлнӧ:
Йӧратымашым ок нумал шергаш.
Моштет, я уке, тырше ыле жапын
Куандараш ойганыше чонем.
Шижмаш тулото кунамак йӧрталтын.
Мый пӱрымаш деч мом тетла вучем?
Чоҥештенат гын мый дечем торашке,
Мӧҥгеш корнетым мондо, ит кычал.
Верештынат мо пиалет шолаште?
Тугеже весым ынде шыматал.
Кочкеш тек пагыт модын коштмо татым,
Тек кандара чонемым шошо юж.
Палем, ӱшан ок керт уэш чоҥалтын,
Садлан мардежым пеленем ом ӱж.
Чон пӱртӱсем пеледше, ынже йом.
Йӧратымаш толеш садак уэмын,
Илаш лач лийже шуко тӱрлӧ йӧн.