Мӱкш-влак ызген чоҥештат,
Полдыш - илышыште изи гына тыглай арвер, а йомакыште юзо лийын кертеш. Тидын нерген мый тыланда ик йомакым каласкалынем. Шыпрак лийза, колыштса - йомак мемнан омсашке тӱкала.
Икана шоҥшо чодыраште йолгорно дене ошкылмыж годым полдышым муэш.
- Ой, мыйын у пинчакемлан могай сай пӧлек, - куана тудо.
- Но тыге сай огыл. Полдышым йомдарыше озам муаш кӱлеш, - темла ур.
- Кисан лийын огеш керт. Тудо нарынче жилетым чиен коштеш, а полдыш йошкарге, - манеш шоҥшо.
- Мераҥланат келшен огеш тол, вет тудын мыжерже ошо але сур, - шижтара ур.
- Ала тиде полдышым йошкар рывыж йомдарен? Маскан огыл гын? - малдат. Но маска денат, рывыж денат вашлиймышт шуын огыл.
Шуко шонкалаш верештын огыл. Шогертен уверым конденат шуктен.
- Тиде полдыш Вувер Куван. Да эше тыглай огыл, юзо улмаш, - каласа ӱчашыше-влаклан.
Ур ден шоҥшо куанен колтат, но пыртак шӱлыкаҥыт: юзо - тиде оҥай, но вет Вувер Кува деке кайыман. Мом ышташ? Каяш логалеш.
Вувер Кува полдышыжым ужешат, куанен шыргыжалеш:
- Тиде мыйын сарафанем гыч кӱрлын возын. - А вара поро чонан ур ден шоҥшым чоян ончалын каласа: - Мый тиде полдышым тыланда пӧлеклем. Но тудо тыглай огыл: изишак йыгалташ гын, йомакым каласкалаш тӱҥалеш.
Йолташ-влак пеш чот йывыртат. Вувер Кувалан таум каласат. Ынде кажне гана кас юж дене шӱлалташ лекмышт годым пеленышт юзо полдышым налыт, вет тудо нунылан оҥай деч оҥай йомакым каласкала.