Ӱдырамаш-влак пареҥгым кышкат, пӧръеҥ-влак петырен кодат, тыге вашке шындалтеш. Вара пареҥгын пуракшым мушкыт. Но пытартыш пакчаште ала-молан пӧръеҥ-влак пареҥгым кышкат, а ӱдырамаш-влак кольмо дене петырат, тыге кужашрак шындат, пуракшат вашке ок мушкылт.
Ик кечын Миклай ден ватыже пареҥге шындыме пайрем гыч пӧртылытат, нойышо Миклай малаш возеш. Ныл шагат йӱдым ватыже лӱдын помыжалтеш. Миклай кынелын, чыла вургемжым кудаш кышкен, а капыштыже йошкар пале-влак койыт. Кок йолжо дене тавалтен, уло капшым удыра. «Пареҥгын пуракшым ӱштат мо? - воштыл йодеш ватыже. - Капет кармывоҥгылан ушагеныс. Йошкар пале-влак огыт пыте гын, уремышке лектын, капешет лопшудым йыген ончо, ала полша». «Йомакым ит колто», - пеҥыжеш марийже. Миклай вате эм-влакым ончышто, могайжым пуаш ыш пале. «Ала тудын аллергий?» шоналтен, ик таблеткыжым шуялтыш, вӱдым йӱктыш. Изиш воктенже шинчылтат, пырысым луктын колтыш, лопшудым кӱрышт кондыш.
Пӧртыштӧ шып, марийже капшым удырымым чарнен, нерым шупшын мала. Йошкар палыже-влакат огыт кой. Миклай вате марийжым ончалят, йӱкынак пелештыш: «Тиде арака йӱмылан аллергий улмаш».