Тыгай вашкыше, чытамсыр еҥ дене мыланем ик кеҥежым ушкалым кӱташ логале. Петка - сай, поро еҥ, пашажланат мут уке, но арняш ик гана мыйын кӱсеныш тамаклан «пура ыле». Еҥыным шупшаш тунеммыжлан але чаҥга улмыжлан кӧра огыл, чытамсыр койышыжлан верч. Да тамакшымат шуко шупшын, паровоз гай тӱрген.
Паша верыштына сутка дене лийынна, икте-весынам алмаштенна: тудо толын шуэш, мый пӧртыл каем. Ушкал лагерь ял деч тораште верланен. Тудо эре кудал толын, пуйто ала-кушко вараш кодын. Тыге чотак имньым пӱжалтарен кудал толмыж годым паленам: адак тамакшым монден коден, чондайыштем улшым чыла тудлан пуаш верештеш. Мом ыштет? Кугун шӱлалтет да ястарен кодет. Шупшшо еҥлан тамак укелык - кугу азап.
Но икана йӧршын ӧрыктарыш. Петкан имньыже пӱжалтын, шоҥаҥын толын шогале. «Ну, - шонем, - адак тамакшым монден коден, тачат махоркым пуаш верештеш». Но... бричка гыч волыде, кӱсенже гыч кисетшым лукто да, кушкед налме газетеш махоркым пӱтырен ылыжтен, келгын сугыралтыш. Вара иже саламлалте. «Корно мучко, тамакым пӱтырен шупшам манын, пел чондай махоркым йоктарен пытарышым. Пӱтырен шым керт: бричка чытыра, корно тӧр огыл», - пелештыш. «А мо, чарналтен пӱтыраш да эркынласен шупшаш ок лий ыле мо?» йодмемлан «Вашкышым», - мане. 10 уштышым толын, ик тамакымат шупшын огыл гын, чынак вашкен дыр. Йӧра эше, пӱтырен кертдымыжлан шыдешталтын-пудешталтын, тамакшым рӱзен-рӱзен шолен коден огыл. Тыгеат лиеда.