А кугезе кочай пеш ушан, шонен моштышо лийын - ший оксам эре пырнясе шелшыш оптен. Кочаят тугак ыштен. А ачай тидым пален огыл, «Йорлын иленна» манеш.
Ятыр пагыт эртымек, 1967 ийыште Илиш район Манчар ял гыч тошто пӧртым рончен наҥгаяш тольыч (Мый тунам 12 ияш ыльым, садлан чылажат ушеш кодын). Пырня-влакым кудалтыме еда шолдыр веле окса йогыш. Тушто тӱрлыжат ыле: кугу ший, вӱргене окса-влак. Саде рончышо-влак, могай пӧрт манын, чот аптыраненыт, но садак наҥгайышт. Мыняр-гынат оксаже тушкат каен дыр, тунам тидым кӧ пален?
Молан оксам тыге оптымым пошкудо ковай деч йоднат, тудо ожсекак пӧртдам локтеныт манын каласыш. Кид дене кучыде, суско дене еҥ коштдымо верыш намиен кудалташ темлыш. Кум ведра оксам, рокшыге тувраш гыч поген, корно гоч луктын кышкална да изиш рок дене урен кодышна. Ты олмым, пасушко савырен, трактор дене куральыч. Мый тиде верым кызытат сайын шарнем. Оксаже шаланен пытен дыр, ала ужшо еҥ поген налын», - кугун шӱлалтен, кошартыш шомакшым тулаче.
Ял лӱмжым ом возо, пеш ожнысо ял. Кызыт кӱртньӧ кычалше-влак шукын улыт, тек огыт пале.