«Идалыкын янлыкше» йомак конкурсым умбакыже шуена

…Пычкемыш  эрдене, Олач оптымым колын, кудывечыш лектым. Колам: пием вурседылеш. Мый шып гына колыштам.

- Тый, ораде, молан кечын мемнан деке толат? Тыште мом кычалат? Мыйым оза кылден шогалтен, а тый мыйын йӧратыме верыштем почаҥылат, - сырен ойла пием. 

- Кечын  огыл вет. Тендан каванысе шудо моткочак тамле пушан, сандене йӱдым тышке толам, - каван воктеч йӱк шокта. - Мучыштарат гын, верышкет возат. Мый вет вашке каем.

Йӱк шоктымо  велыш ончальым, а тушто, каван  воктене, мераҥ кия.  Мый лишкырак мияш тӱҥальым. Йол йӱкым колын, мераҥ чодыра могырыш шикшалте.

- Ынде мераҥ огеш тол, - шӱлыкын каласыш Олач.

- Олач, ме тудын деке шке унала миена, - лыпландарышым пиемым.

- Мыйым мучыштарет гын, мием, ом ӧркане. Пеленна мом-гынат налаш кӱлеш, - туныктен ойла пий.

- Кешырым налына.

Мый юзо вий авалтымым шижым! Ынде пий ден мераҥын мутланымыштымат умылышым, чот куанышым. Чыла тиде кувавайын полшымыж дене лие. 

Мый тичмаш тылзым ончаш йӧратем. Тунам пӧлемыште волгыдо лиеш. Кастене  куваваем пӧлемыш пурышат, ойлаш тӱҥале: «Теле йӱдым тичмаш тылзым кужаш ончет гын,  ик жаплан юзо виян лият». Мый шым ӱшане. 

Йӱдым окнаштем тичмаш тылзе койо. Кувавайын ойлымыжым шарналтышымат, окна воктене тылзым ончаш тӱҥальым. 

А эрдене мыйым пырыс-влак пеш эр кынелтышт… Мутланыме йӱкешышт помыжалтым.

- Авай, таче Люда шуко мала гын? - йодеш  иктыже.

- Таче каныш кече, тек малыже, - вашешта весе.

- А мыйын кочмем шуэш. Кынелеш гын, мыйым пукша ыле.

Шинчам почын ончальым, а воктенем пырыс ден игыже веле кият.

- Авай, помыжалте вет. Ынде мемнам пукша.

Тиде мемнан пырысиге аваж дене  мутлана улмаш. Мый юзо виян улам, чыла ужам да умылем! Моткоч куанышым. 

Пырыс-влакым, Олачым пукшышым, вара шинчыр гыч мучыштарышым. Уремыште волгалте. Чодыраш каяшлан кешырым ямдылышым. Чодыра мӱндыр огыл, ечым  чиен, Олач дене корныш тарванышна. Чодыра тӱрыштӧ мераҥ кыша-влак пернышт. Сандене кӧргышкак ышна пуро. Ик кож воктене канаш шогална, мутланыме йӱкым колна.

- Авай, ит лӱд. Тиде Олач, осал огыл, воктенже озаже. Мый вет нунын кудывечыш шуко гана миенам, пий логалын огыл.

- Йӧра, ончалына, мом нуно ыштат, - пелештыш аваже.

Изирак кож укшеш икмыняр кешырым пидым. Мераҥ мемнан деке лекте.

- Кочкаш лиеш? - йодо мераҥ.

- Тылат конденна, коч веле, - шӱдыш Олач.

- Пеш тамле! Кугу тау. Авамланат наҥгаем, тудо тендан деч лӱдеш, - куанен каласыш мераҥ. 

Мераҥ дене чеверласышна. Олач  мераҥлан мемнан деке кечын мияш темлыш. А мый ик теле кечын эн пиалан лийым. Могай  сай улмаш волшебник лияш! Юзо вий мылам поро пашам ышташ полшыш.