Куголя ден игыже-влак

Коля ачашт кочкышым кычал кайымеке, авашт игыже-влаклан алан воктен лияш шӱден, шкеже сурт сомылым ышташ пижын. Тидын дене пайдаланен, коляиге-влак шер теммеш модынытат, ачашт-авашт деч шылаш шонен пыштеныт. Мӱндырнӧ огыл кугу печке шинчен. Коляиге-влак, нимом шоныде, ачашт-авашт тек кычалышт манын, чылан иканаште печкыш тӧрштеныт. А туштыжо шокшо да лавыран вӱд лийын. Озавате, печкыжым эрыкташ шонен, шокшо вӱдым опталын улмаш, да лавыраже эзылен йоген. Коля-влак, нимом умылыде, лавыра да шокшо вӱдыштӧ пӧрдалыныт. Виянракышт йӱленак шуктен огытыл, вигак мландыш тӧрштен лектыныт. Ик коляже когарген, весыже чот йӱлен. Утлышо коляиге-влак йӱлышӧ да когаргыше иге-влаклан лекташ полшеныт. Мӧҥгышт пыкше-пыкше миен шуыныт. Авашт, нуным ужын, ӧрын ончен! Коляиге-влак, шортын-шортын, «Ачам-авам эреак колышташ тӱҥалына» манын, мутым пуэныт.

Авашт, вургемым мушкаш ямдылыме вӱдешыже игыже-влакым шовын да мушкыш дене эрыктен, кашташ кошкаш сакален. Йӱлышӧ да когаргыше игыже-влакым мазь дене шӱрен, бинт дене пӱтырен пыштен. «Кеч-мом ышташ тӱҥалме деч ончыч сайын шоналтыман, вара иже ыштыман», - шучко ойго деч утлышо игыже-влаклан туныктен каласен коля ава.

Мыйынат ушышкем «Шым гана висе, ик гана пӱч» калыкмут толын пурыш…