Паша пытымеке, Света Меҥсыле кокай деке ошкыльо. Тудо ял мучаште шкетын ила. Марийже колымылан ынде 5 ият лиеш, а икшыве-влак олаште илат. Кудывечыш пурен шогалмеке, Светам кугу гына «сурторол» вашлие, но Меҥсыле кокай фельдшерлан «Пуро, пуро, ӱдырем, ит лӱд, Бобикем осал огыл» манын пелештыш.
Пӧртыш пурен шогалмек, Светан шинчаш вигак сурткӧргӧ перныш. Чыла вере кидмастарын пашаже коеш: окнаште крючок дене пидме пеледыш, диваныште леведыш, а кӱварыште палас йыли-юли моторланен кия.
- Кузерак илыштыда, кокай? - йодо Света.
- Пеш сай, шошо шуынат, паша шукемын, кечыгут я пакчаште, я кудывечыште коштам. Пӱртӱс лоҥгашкат яндар юж дене шӱлалташ кажне кечын лекташ тыршем, таче теве шошо пеледыш-влакым поген кондышым.
- Эй, кокай, кызыт пӱртӱс лоҥгаш коштмо пагыт мо? Игече сай шогымылан пудий-влак ылыжыныт, тендам вучен гына кият, - воштылеш ӱдыр.
Кокайын капыштыже пушкыдо верым муын, пудий нерже дене сайынак керылт «вожаҥын». Туге гынат Света пудийым верешыже ыш кодо, шӱдырен лукто.
- Кокай, ынде тидым олашке наҥгайыман, ала черле улеш.
- Э-э-э, ӱдырем, ик ийыште мыйын капышкем ала-мыняр гана пудий пызна, ынде вара кажне гана олашке кудалышташ тӱҥалам мо? Теве наламат, кидем дене темдалам, - вашешта.
- Кокай, мом ойлыштат? Кидыштыда иктаж-могай сусыр уло гын, тушко аярже логалеш, вара черланет. Тудым йӱлатыман.
- Вара коҥгашат олтен омылыс, - ӧреш Меҥсыле кокай.
- Коҥгаш олтымет ок кӱл, ме тудым шырпе дене йӱлатена.
- Вот тыге, еҥ-влак пӱртӱс лоҥгаште шашлыкым кӱэштыт, а ме - пудийым, - воштыл колтыш Меҥсыле кокай.