Янда пудырго

Пӱнчӧ вож йымалне рывыж ден игыже-влак иленыт. Шикш пушым шижын, ава рывыж илемже гыч лектын - тулым ужын. Тыгодымак пӱнчӧ ӱмбач шогертен чоҥешта улмаш. Кайык, тургыжланен, шогыртаташ тӱҥалын: «Караул! Йӱлена! Пожар!» «Эй, шогертен, вашкерак маска дек чоҥеште, тудо чодыраште тӱҥ пожарный улеш, а мый моло янлыкым полшаш ӱжам. Тӱшка вий дене тулым вашке йӧртена». 

Янлык-влак чодырасе аланыш погыненыт. «Сур мераҥ, тый памаш гыч вӱдым нумал. Сокырудыр, мландым кӱнчӧ. Урымдо, урнаш, ур, тулым мланде дене петырыза!» - кӱштен каласа маска. «Мыланна мом ышташ?» - йодыт рывыж ден пире. «Те, кугу укшым тодылын, тулым леведса», - манеш маска. Янлык-влак тул дене кучедалыт: вӱдым шават, мланде дене петырат, укш дене леведыт. Тул йылме утыр шагалемеш, ик жап гыч тудо йӧра. 

Туге гынат ик чоя сескем кашка йымалан шылын кодеш. Тудым иктат огеш уж. Нойышо янлык-влакын кайымекышт, сескем кашкам нулташ тӱҥалеш, вара кукшо шудо дене оргаж кашак деке нушкеш. Тул йылме утыр кугемеш, утыр вияҥеш. Оргаж кашакым авалтымек, тудо шучко янлыкышкак савырныш. Кугу умшажым каралтыш, тушеч тул йылме-влак лектын,  вондер ден пушеҥгылам нулальыч. Мардеж тулым чодыра мучко наҥгайыш. Укш-влак шодыртатен йӱлат, чодыра шикш дене теме…

Янлык ден кайык-влак, шикш пушым шижын, пыжашышт, илемышт гыч лектын ончат: чодыра йӱла! «Тыгай кугу тулым ме огына сеҥе! Шочмо-кушмо чодыранам коден каяш кӱлеш!» - маныт нуно.

Рывыж игыже-влакым рож гыч луктешат, умылтара: «Игем-влак, лап лийын, нердам поч дене петырен, почешем памаш воктеке кудалза. Уке гын, шикшеш аҥыргеда». Рывыж почеш игыже-влак вашкат. Пире, маска, ур да моло янлыкат тул деч шылын кудалыт. Вашке янлык-влак кугу эҥерым ийын вончат. Тул почешышт эҥер воктек толын шуэш, но вес серыш лектын огеш керт. Чушлен-чушлен, утыр иземеш, вара йӧра. 

Туге гынат еҥ-влак гына чодыра пожарым чарен кертыныт. А янлык ден кайык-влаклан вес чодыраште у сурт-печым чоҥаш логалын.

Тыге изи янда пудырго кугу ойгым конден. А чодырашке тудо кузе логалын?