Вара, пӧртыш кӱвар йымач пурен, кечывал кочкышым шолташ пиже. Ача ден авам тамле кочкыш дене сийлен кодаш шонен пыштыш. Тиде пагытыште кудывечыште пий опталтыш. Зоя, содор гына окна воктеке миен, уремыш ончале. Капка воктеке машина толын шогалын. Тушеч палыдыме еҥ-влак лектыт. Иктыже чылт йыгыт гай коеш: шем костюмым чиен, кидыштыже чевер пеледыш аршаш. «Мемнан деке садак пурен огыда керт, тошкалтышым чиялтыме. Кайык гай чоҥештен пураш шулдырда уке», - шоналтыш Зоя.
Изиш лиймеке, кӱвар йымалне йӱк-йӱан шоктыш. «Тиде мо томаша?» - аптыраныш ӱдыр. Пӧртыш ачаж ден аваже пурен шогальыч, почешышт - уна-влак. «Ӱдырем, ӱстелыш сийым пого», - каласыш ача. Зоя ден аваже содор гына ӱстелыш сийым темышт. Ава ик чайник кочывӱдымат лукто. Уна-влакат кондымо сийыштым ӱстелыш шындышт. Чылан ӱстел йыр погынен шинчыч. «Ме ӱдырдам марлан налаш толна», - увертарыш кугурак пӧръеҥже. «Ӱдырем ден качымарий келшат гын, ме тореш огына лий», - ешарыш ача. «Туге, туге», - ӱшандарыш аважат. «Ӱдырда тореш ок лий гын, ме тудым таче пеленна наҥгаена», - шоктыш темлаш толшо ӱдырамашын йӱкшӧ. «Йӧра, йӧра, айста ынде чайым йӱына, кочывӱдымат подылына - уке гын, пушыжо кая», - темла суртоза.
Тыге мутланен, жап писын эрта. Ик чайник, кокыт, кумыт… Кочывӱдымат йӱын пытарышт. Мурышт-куштышт, мӧҥгӧ каяш тарванышт. Ӱдыр веле нунын дене пырля каяш ок вашке. Качымарий Зоя воктек миен шогале. «Зоя, айда пырля каена», - ӱжеш тудо. «Мый кӱвар йымач марлан ом кай», - руале ӱдыр.
Саде кочывӱдетын куатше чылаштын вуйым сайынак аҥыртен: тошкалтышым чиялтыме нерген йӧршын монденыт. Тыге ӱдырым налаш толшо-влак, сийлан тауштен, шешке деч посна чиям тошкен лектын каят.
…Жап эртен. Зоя вес качылан марлан каен. Тудын пӱрымашыже весе лийын.