Икымше кечын рвезе печыш кумло шым пудам кырен пижыкта. Тыге тудо умыла: кечын пудам пудалымеш, шкем кӱлеш семын кучен мошташ каньылырак. Тыге рвезе шке койыш-шоктышыжлан оза лияш тунем шуэш. Тылеч вара ача эргыжлан пече гыч пуда-влакым мӧҥгеш шӱдырен лукташ шӱда. Кунам печыште ик пудат ок код, эргыжым ӱжеш да каласа: «Ужамат, эргым, моткоч сайын тыршенат. Но ончал, мыняр рож кодын саварыште. Тудо нигунамат ончычсо гай ок лий…».
Илышыштат тыгак: еҥын кумылжым волтымо айдемын чоныштыжо могай-гынат кышам кода. Айдемылан уда шомакым каласенат да мутетым мӧҥгеш налынат гынат, шӱмыштӧ садак палыже кодеш. Илыме годым тидым эре шарныман.