Коҥга пайрем

Коҥга пайрем - коҥгам пагалыме йӱла. Коҥга - суртысо илышын символжо, палыже. Марий-влакын шуко йӱлашт коҥга дене кылдалтын. Ожно ялыште туддеч посна илашат лийын огыл. Коҥга пӧртым ырыкта, чер-чурым пастыра, игече могай лийшашым шижтара, тушан кочкаш шолтат, тӱрлӧ там-тӱмым кӱэштыт. Шочын гына вочшо икшывым, монча гыч кондымек, эн ончыч коҥга туллан ончыктеныт да тудлан пиалым йодыныт. Марлан кайыше ӱдырлан, шочмо вержым ынже мондо манын, шӱчым кучыктеныт, шуко еҥ погынымо верыште изи йочалан шинча ынже воч манын, саҥгашыже шӱчым шӱреныт. Пайрем кечын йӱлышӧ шӱчым иктыланат пуаш огеш йӧрӧ, тудден пырля еш пиалым, кинде, вольык резыкым пуэн колтет манын шоненыт. Тиде кечын оза-влак шке шочшыштым унала ӱжыныт, мелна, тӱрлӧ когыльо, коҥгаш кӱктымӧ шӱрӧ да пучымыш дене сийленыт. 

Пайремлан ончылгоч пӧртым мушкын лектыныт, коҥгам эрыктен ошемденыт. Пайрем кечын озавате эрден эрак коҥгаш олтен, тӱрлӧ сийым ямдылен. Мый шкенан лишыл родо-шочшо-влакым: ковай ден кочайым, Сарбика кокайым (кочайын шӱжарже) ден Темыргалий павайым, Петр чӱчӱ ден Мечук чӱчӱньым, Андрий чӱчӱ ден Канепа чӱчӱньым (авайын шольыжо-влак ватышт дене) - ӱжмым шарнем. Нуно мыланна коҥга нерген калыкмутым ойлат, туштым туштат ыле. Иктыже кызытат огеш мондалт: «Ошышто - сур, сурышто - ошо. Мо лиеш?» Шке вашмутшым огыт ойло. Варажым иже палышым - шикш улмаш. 

Кызыт ялыште шуко пӧртыштӧ коҥгаштым рончен кудалтеныт, газ плита ден  котелым шогалтеныт. А коҥгаште ямдылыме кочкыш газ плиташ кӱктымӧ деч садак тамлырак чучеш - шикш тамже улмылан гын веле? Туге гынат марий-влак шке йӱлаштым огыт мондо - Коҥга пайремым ушештарат. Пайрем дене!