Тумна

Модшо-влак кок тӱшкалан шелалтыт. Шерева почеш вӱдышым ойырат. Покшелне тумна лиеш. Тудын верже изи оҥгышто. Кугу оҥго вес могырышто молышт верланат. Нуно янлык, кайык, лыве-копшаҥге семын койын коштыт, тӱрлӧ йӱкын варгыжыт. 

Вӱдышӧ кычкыралеш: «Йӱд шыҥалыкше дене толын шуын!» Чыланат шып лийыт, пуйто пычкемыш йӱд чылаштымат ик верыш пызыралын. Тумна сонарыш лектеш. Ончен коштеш, кӧ тарвана гын, руалта, пыжашышкыже наҥгая. 

Вӱдышӧ кычкыралеш: «Волгалтеш, кече лектеш!» Чылан адак веселан модыт, лач оҥго покшеке гына огыт пуро. 

Вӱдышӧ уэш йӱд толмо нерген увертара. Тумна адак сонарлаш лектеш, тарванылше еҥым шекланен коштеш, тарванылшым пыжашышкыже нумалеш. 

Кӧ тумна пыжашыш ик ганат ок логал, тудо эн чулым, шкенжым шекланен мошта да сеҥышыш лектеш.