Шинчат ӱстел коклаште рвезе пагытысе йолташыштын кугу пайремыштыже кугу ден изи тӧра-влак да ик тракторист. Ойлат поро мутым, саламлат, шарналтат пиалан жапыштым. Артист-влак юбиляр да тудын унаже-влак лӱмеш мурым муралтат, мыскарам ыштылыт, ойлат, куштат. Тостым каласен, кочывӱдым подылыт. А кочывӱд айдемын чонжым почеш. «Айык еҥын - ушыштыжо, а подылшын - йылмыштыже» маныт вет. Кужу жап шинчышт, куанышт, чоным почыч, мурышт-куштышт.
Пайрем мучашке лишемеш. Кажне уна, юбиляр дек лишемын, чон гыч лекше могай дыр поро мутым каласен кая. Теве ончычсо шофер, а кызыт кугу тӧра, юбиляр воктек толын шинчат, вачыж гыч ӧндалын пелештыш: «Чыла сай, йолташем. Тау ӱжметлан, пайреметлан. Тыят кугу тӧра лийынат, бизнесетат уло. Мыят изи огыл карьерым ыштышым. Мылам, уналан, ит сыре, пожалуйста. Ме вет йолташ улына. Каласе, молан тый пайремышкет, тиде ӱстел коклаш Степаным ӱжыч? Тудо вет кузе тракторист ыле, тугак трактористак кодын». Оза, юбиляр, шкенжым кидыште кучен кертше айдеме улеш гынат, чонжылан ондак ала-кузе нелын, йӧсын чучын колтыш. Ойлышо йолташыж ӱмбак тӱткын ончалят, вашештыш: «Да, тый - уна, а мый - оза. Молан тракторист тиде ӱстел коклаште?! - йӱкшӧ пеҥгыдеме. - Йӧра, мый таче тӧра, поян еҥ улам. Мыйын чыла уло. Чыла еҥлан кӱлам. Но илышыштем тугай кечат толын шуын кертеш, кунам мыйын ни поянлыкем, ни верем огыт лий. Уремеш чараголя гай шоген кодам. Тунам тыят, ӱстел коклаште шинчыше изи-кугу тӧра-влакат мыланем тупынь савырнеда, кидымат огыда пу. Палыдымыла эртен каеда. А теве Степан, тракторист, мылам полыш кидым шуялта, илыме верже шыгыр гынат, малтен луктеш, пытартыш кинде курикажым лош пайла. Садлан тудо таче тыште, пайремыштем». Ойлышо тӧра умылыш, мутшо келшен огыл. А вот юбилярын шомакшым шке чонышкыжо шыҥдарыш мо?