Икте-весе кокласе умылыдымаш, сырымаш кушеч лектыт, шонеда? Ме але умылен огына керт, огына шоно, але шонаш ӧрканена, колышт огына мошто. Але «Мыйын илыш умылымашем чын. Лач тиде шонымашемын веле илаш праваже уло. А вес еҥын йоҥылыш, тудын шонымашыже илышаш огыл, садлан тудым шалатыман, кошартыман» манын шонена, молыным пытарен, шкенан ойым гына чынлан шотлена. А мемнан шонымашна, йӱлана, илыш умылымашна ала-кӧлан дыр оҥаят огытыл. Тидын нерген огына шоналте.
Ме вуйышкына, ушышкына шыҥдарышаш улына: мо тиде тӱняште уло, чылажынат илаш праваже уло. Ош Кугу Юмо, тыге шонен, тӱням ыштен. Шургымо, кредалме, ӱчашыме олмеш айста икте-весынам умылаш тыршена, уш-акылна гыч йогылыкым поктен колтен, келгынрак да кумданрак шонаш пижына. Тӱня кумда: чылалан вер сита. Тӱрлӧ сынан, тӱсан - тидын денак тудо оҥай да чевер! А тидым ужын, шижын, куанен илаш тыныс илыш кӱлеш!