Пытартыш йыҥгыр

Чонемлан каньысыр, ок сите шӱлыш,

Ом му шке верым, пуйто йомынам.

Ава мылам теҥгече каласкалыш,

Могай саман вереште эргылан:

Кеҥеж покшелне, пелйӱд эртымеке,

Йоҥгалтын йыҥгыр, пич омым пӧлен.

«Авай, ит лӱд тый, - эрге шып пелештыш, -

Сусыргенам… пыртак эше шӱлем…

Кодем тӱням… но мом шуктен шым керт мый,

Шукта тек эргым, ӱшанен кодам.

Тый полшо кугемдаш шке уныкатым,

Вет тудын вӱрыштӧ мыят улам.

Авай, ит шорт, кодем йӧратымашым,

Тый эргымым вӱчкалте йӧратен.

Пуэм мый илыш верчын шке чонемым,

Жапемын йодмым тӱрыснек шуктен».

Пытартыш лие йыҥгырже салтакын,

…Тыгак лийшаш мо? Кӧ дечын йодаш?

Эрелан кодшо кочо чон когарым

Ынде нимо денат ок лий эмлаш.

Эше ила тӱняште вий осалын,

Колымашлан эше ок лий мучаш.

Ош Юмо! Пу уш-акылым, куатым,

Ит пурто ойгым тыныслык каваш!